Wat een heerlijk winters weekend. Veelzijdig. Een etentje met vriendin en dochter, hardlopen, keurig de dagelijkse yoga-serie afgewerkt, kledingkamer opgeruimd, mijn lievelings vega courgette gehaktballen shoppen bij Semplice e Buono, bekenden tegen het lijf lopen en bijpraten over niks en heel veel, je hand weten te leggen op de uitverkochte gedichtenbundel van Tim Hofman, een dansvoorstelling die me doet glunderen en verhalenvertellers in het vooruitzicht. Het is slechts en opsomming. Ik licht drie items uit. Omdat je naar de dansvoorstelling Beyond Indifference wil, omdat die bundel van Tim Hofman met recht is uitverkocht en daar ik me verheug op de Secret Stories later vandaag in het Bonnefantenmuseum.
Beyond Indifference in Utrecht en Zwolle
Op zaterdagmiddag het idee om ’s avonds naar een balletvoorstelling te gaan. De Nederlandse première Van Beyond Indifference vindt plaats in de Ainsi, de dependance van het Theater aan het Vrijthof. De locatie doet me vermoeden dat het net iets minder gelikt is dan een reguliere dansvoorstelling. Dat het wellicht iets meer buiten de lijntjes is. Ik ben geen recensist. Op dat terrein wil ik me ook niet wagen, wel hoe ik de voorstelling ervaar. De hele tijd zit ik met een dikke, vette glimlach op mijn gezicht. Het is zo’n heerlijk onconventionele presentatie. Vol humor. Maar ook met pijn en een pijnlijke reflectie op de maatschappij. Dat pijnlijke komt ook terug in de hardhandigheid waarmee de dansers aan elkaar trekken en duwen. De nodige blauwe plekken zie ik tijdens de voorstelling verschijnen. Een andere manier van ballet dan dat ik ooit heb gezien. Eeuwig zonde vind ik het dat mijn dochter van 17 dit stuk heeft gemist. De ‘s’ van ‘liars’ die aan het eind van de avond op het toneeldoek wordt gekalkt, blijft hangen. Wanneer ik na de voorstelling met choreografe Tabau Martin spreek, antwoordt zij op mijn vraag of de ‘s’ bedoeld is voor het publiek: ‘Dacht je dat het alleen over Trump gaat?’ Beyond Indiferrence was al eerder te zien in het buitenland. Op 25 januari danst het stuk in Zwolle en is op 30 januari in Utrecht te zien. Zie recensie in de Volkskrant voor meer informatie over deze dansvoorstelling van Tabau Martin.
Met Tim Hofman in bed
Nadat ik Tim Hofman in De Wereld Draait Door zag, wilde ik net als als die andere Nederlanders de dichtbundel hebben. Op het moment van lancering was de bundel al toe aan de derde druk. De kans het boek nog aan te treffen klein. Toch besloot ik het een kans te geven. Elk excuus voor een bezoek aan de mooiste boekhandel van Nederland is er immers één. En daar lagen ze, al bij binnenkomst in de Dominicanen zag ik nog een stapeltje van vier liggen. Ik kocht ze alle vier. Waarmee ik vermoed dat ik me oneindig populair hebt gemaakt bij drie personen. Het vierde exemplaar hou ik lekker zelf. Als kind had ik meer dichtbundels in mijn kast staan dan boeken. Net als Tim schreef ik op jonge leeftijd veelvuldig gedichtjes en rijmpjes. Het technische niveau dat Tim Hofman met zijn bundel ‘Gedichten van de broer van Roos’ heeft gehaald, heb ik nooit bereikt. En je hoeft ook geen kenner te zijn om de bundel te waarderen. Een pracht verzameling. Die je dan weer doet lachen om je vervolgens aan te zetten tot nadenken. Deze wil je hebben. Bij mij ligt Tim in bed!
En zo meteen? China, Secret Stories
Een bekende van mijn organiseert voor de tweede keer een verhalenmiddag. De eerste liep ik mis. Van een andere bekende vernam ik dat het story-event een dikke aanrader is. Vandaag ben ik erbij. Het event van Storytellers on Stage vindt plaats in het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Story-Line, de organisatie achter de verhalenmiddag, brengt verhalen tot leven uit landen met beperkte vrijheid van meningsuiting. Er zijn volgens mij nog enkele kaarten beschikbaar. Tot vanmiddag. Het begint om 13 uur! Meer informatie over Storytellers on Stage: China, Secret Stories vind je hier.
En nu eerst zelf nog snel een uurtje werken. Tot straks!
Reacties (0)