Maastricht magazine >
travel

48 uur Knokke: minivakantie Belgische kust

48 uur Knokke: minivakantie Belgische kust
Artikel begint onder de advertentie

Al jaren hebben we via familie een appartement in Knokke ter beschikking. En al jaren gaan we eigenlijk nooit. Zonde. Omdat iedereen op vakantie lijkt te zijn behalve wij, besluiten we om te kijken of wij dan een weekend weg kunnen. Naar Knokke dus. We checken het weer. Goed. De beschikbaarheid van het appartement. Goed. En de kattenoppas. Die kan. Twee dagen later zijn we op weg. 48 uur Knokke. We komen eraan!

Op minivakantie naar de Belgische kust

Ik heb meteen al enorm het gevoel op minivakantie te zijn en besluit daarom dit weekend eens te gaan observeren wat dat dan is dat we niet vaker gaan, want dit gevoel wil je hebben! Hoewel de weersvoorspelling enorm goed was, is het onderweg allesbehalve stralend en hebben we vlak voordat we aankomen nog regen. Eenmaal in Knokke zelf schijnt de zon. Check. Zou het dan kloppen dat de kust van Knokke een microklimaat heeft?

Rode broeken in golfkarretjes

Knokke is niet perse heel mooi. Hier vind je vooral heel veel appartementgebouwen met daarop heel veel ‘te koop’ of ‘te huur’ borden. Je zou denken dat de crisis hier nog voortduurt. Wat weer wordt ontkracht door de prijzen van diezelfde appartementen, de grote hoeveelheden hele dure auto’s en mannen in rode broeken die zich verplaatsen in golfkarretjes. Parkeren is een crime (dat verklaart die golfkarretjes) maar we hebben mazzel en parkeren meteen tot en met zondag.

Rozig na mosselen in room

Het appartement ligt op 2 minuten loopafstand van de boulevard en 10 minuten na aankomst hebben we een tafeltje bij Le Phare voor lunch. We kiezen allebei de mosselen in room. Flesje wijn erbij, zonnetje, heel veel beter wordt het niet. Of toch wel? Want na de lunch ziet het er verdomd lekker uit op het strand en strijken we neer op een bedje. Fijn, de bedjes hebben hier een ligkussen. En niet alleen hier, dat lijkt standaard in Knokke. Hoera! Een grote plus. Uiteraard nemen we een flesje rosé erbij. Hoewel het shoppingnight is in Knokke, zijn we ’s avonds te rozig (en lichtelijk verbrand) en duiken we vroeg ons mandje in.

Zonder koffie to go (en geen yogalesje te vinden)

Op zaterdagochtend maken de meeuwen me extra vroeg wakker, niet normaal wat daar een decibellen vanaf komen. Het herinnert me aan het feit dat ik op minivakantie ben en me heel dicht bij de zee bevind, dus ik ben blij. Ik heb zin in een yogasessie en ga via Google op zoek naar een studio in de buurt. Wat ik ook intik, niet te vinden. Knokke heeft yoga duidelijk nog niet omarmd. Evenmin is er een koffie to go te vinden wanneer ik besluit dan maar een zelfsessie te doen op het strand. En ineens weet ik het: Knokke is niet hip.

Op een en dezelfde vierkante kilometer

Nu ik dit heb geconstateerd, vind ik het ineens vooral een verademing dat niet iedereen schreeuwt om gezien te worden. Dat het niet uitmaakt waar je ligt, luncht of dineert, omdat het (bijna) overal gewoon goed is. Al jaren hetzelfde en al jaren dus gewoon goed. Niet meer, niet minder. Het is mooi dat mensen ook voor een dagje strand hun best doen er verzorgd uit te zien, en dat het op datzelfde strand nooit overbevolkt lijkt door de windschermpjes die standaard om je bedje staan (met ligkussen dus). Hoe druk het ook is, niemand schreeuwt. In Knokke kun je op een en dezelfde vierkante kilometer uitzonderlijk goed shoppen (enigszins de standaard riedel, dat dus wel), kunst kijken, lunchen, dineren, strand liggen en feesten. Bijna alles dus, behalve yoga met een koffie to go.

Knokke Siesta

Zonder kinderen ga je in Knokke naar Siësta

Knokke is ook enorm kindvriendelijk. Vrijwel iedere strandvenue wordt bij de entree opgesierd door een waar kindparadijs. Dat maakt ons keuzecriterium voor de zaterdag een stuk makkelijker. Gewoon op zoek naar een strandtent zonder opzichtige speeltoestellen dus. Die vinden we bij Siësta. Naar later blijkt de juiste keuze. Als de DJ inzet en het (zonovergoten) terras vol zit met mooie mensen die aan de champagne, de hippe biertjes (jawel) of de rosé nippen, wanen we ons in Ibiza. Alleen mannen in bermuda’s die jeu de boules spelen en het uitzicht op de appartementen in plaats van de zee, verraden dat het niet zo is. En stiekem vind ik het meer dan prima. Misschien gaan we vaker.

Gerelateerde blogs

    Reacties (0)

    Geef een antwoord

    Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *