‘Clothes make the man’, zegt men. The Economist laat ons echter weten dat niet de kleding, maar het merk telt. Een interessant onderzoek waar voordeel mee te behalen is. Niet enkel omdat een man met Lacoste shirt maar liefst een 3,5 op 5 scoort als het aankomt op status in vergelijking tot een magere 3 voor de logoloze man.
Vooral de bevinding dat enquêteurs met een label op hun shirt 52% van de passanten weten te strikken ten opzichte van slechts 13% bij no-logo lijkt mij voor onderzoekbureaus bijzonder interessant. Het onderzoek brengt in kaart dat enkel een krokodil op het shirt van de medewerker bijdraagt aan de arbeidsproductiviteit. Hoe eenvoudig kan het zijn? En ik geloof direct dat het label ook een positieve impuls heeft bij inzamelacties voor het goede doel.
Zoals Dr Nelissen en Dr Meijers toelichten, associëren mensen het designer label met kwaliteit. En dan zij we terug bij af. Bij de Louis Vuitton-man, zoals ik hem noem. Een merk mag dan misschien statusverhogend werken, het zegt uiteindelijk niets over de mens in het kledingstuk. In dat opzicht geloof ik nog altijd dat het niet het label, maar de kleding is die de man (of vrouw) maakt. En ja, ik heb helemaal niets tegen designerkleding. Integendeel, maar dan wel liefst zonder merk. Simpelweg vanwege het prachtige ontwerp. Dan maar iets minder status!
Wil jij jouw statuswaardering doen toenemen? Snel dan naar By John in Maarssen voor zo’n fijn Lacoste shirt. Hoewel met merk ben zelfs ik fan van de krokodillenshirts. Niet vanwege de kwaliteit die het merk uitstraalt, maar eenvoudigweg omdat de shirts nu eenmaal kwalitatief hoogwaardig en tijdloos zijn.
Reacties (0)