Ik hou van het strand. De uitgestrektheid van de zee. De golven die komen en gaan. Geaard met mijn voeten in het zand. De wind die je zorgen meeneemt. De zon die naar je lacht. Het samenzijn, de drankjes, de vreugde. Wanneer blij, wil ik naar het strand om mijn vreugde te delen. Wanneer down wil ik naar het strand om wat zwaar voelt door de wind en de zee te laten meevoeren. Waar die zee en dat zand liggen, maakt me eigenlijk niet uit. Knokke, Bloemendaal, St Tropez, Ibiza, ze hebben allen de looks.
Heel vroeger was het Tijn in Zandvoort waar ik veelvuldig kwam. Op een goed moment besloten we de neptieten te ontvluchten en belandde ik in Bloemendaal aan Zee. Destijds nog door menig Zandvoorts strandbezoeker als ‘alternatief’ bestempeld om hen twee jaar later ook in Bloemendaal te verwelkomen. Heel soms kom ik nog in Bloemendaal, soms zelfs weer iets verderop bij Tijn Akersloot. Die nepborsten zijn immers ondertussen naar Bloemendaal aan Zee overgewaaid.
Tegenwoordig kies ik Knokke
Wanneer in de Benelux, dan kies ik voor Knokke. Zo’n tien jaar geleden ontdekte ik de rust als tegenhanger van het feestgeweld in Bloemendaal. Die Belgen zijn toch net iets gereserveerder. Dat sprak mij aan. Dankzij vrienden uit Breda ontdekte ik Siësta. Ondertussen allang door mijn hele adresboek ontdekt. Een strandtent die een jus tussen de charme van België en het St Tropez party gevoel biedt. Hoewel… eerlijk is eerlijk, het lijkt er met het jaar platter aan toe te gaan en het aantal patjepeeërs neemt alsmaar toe. Sommigen komen niet verder dan hangen aan de bar en zwaaien met geld dat niet anderszins besteed kan worden, anderen lopen nog eens voorzichtig naar de zee. Al is het maar om die designer bikini te showen met net iets teveel merknaam.
Lunchen doe je op het strand in St Tropez
Wat ik in Knokke mis is het lunchen op het strand. Momenten van pure vriendschap. Het echte leven. Dat hebben ze in St Tropez toch echt begrepen. Misschien zelfs te goed. Het lunchen op het strand doe je bij Club 55, Nioulargo, Tropicana, Les Palmiers, Voile Rouge of één van de vele andere strandtenten. Alles kan. Misschien soms teveel.
Een feestje op Ibiza
Dat teveel gevoel en alles mag straalt ook de Blue Marlin op Ibiza uit. Vooral op zondag een feestje dat net iets te vaak uit de hand loopt, zeker niet minder leuk. Het fijne van Ibiza vind ik echter dat je na een lunch die zich ontpopt tot late night party, de volgende dag alle rust kunt opzoeken. Zonder make-up naar Benirras, het trommelstrand. Of heerlijk een meditatieplek opzoeken en jezelf op een massage trakteren. Thuis blijven en genieten van het uitgestrekte zeezicht is zeker zo legitiem.
Zon, zee en strand
Waar ik deze zomer ben, het maakt me niet uit. Zolang de zon mij maar omarmt, de zee naar me lonkt en het strand me doet beseffen dat ik leef!
Siësta in Knokke
Reacties (0)