Mr Porter, nee niet de mannelijke variant van Net à Porter, maar de rooftop van het recent geopende W hotel in Amsterdam is hot! Amsterdam spreekt erover. Zelfs tijdens mijn recente bezoek aan New York kwam Mr Porter voorbij. Ik reserveerde een tafeltje in het W hotel voor lunch.
Vergane glorie zonder glans en een blik op het Paleis op de Dam
Eigenlijk ben ik ‘hip’, ‘happening’, ‘hot’, ‘trendy’ en ‘in’ een beetje moe (of zelfs enorm beu). Nieuwe concepten worden uitgewoond door wannabees om vervolgens binnen enkele maanden uit te sterven tot verganie glorie zonder glans. En dat terwijl ik juist dol ben om vergane glorie, zoals dat achterlijke familiehotel in Knokke of het casino in Deauville. Maar goed, dat zijn dan ook plekken waar de bezieling uit het verleden – uit de tijd dat het er leefde – is blijven hangen. En laat dat nu ook het geval zijn bij W. De top ontwaart een panoramisch cadeau over het eeuwenoude Paleis op de Dam en het historische Magna Plaza. Bovendien, wie net als ik op weg naar beneden de verkeerde lift neemt en daardoor verdwaalt, ontdekt de prachtige gangen en trappen van het hotel. Hotelgangen waar de sfeer van het voormalige Rijkskantoorgebouw voor Geld- en Telefoonbedrijf nog steeds leeft.
Een steakhouse dat zelfs vegetariers blij maakt
Dat leven doet Mr Porter ook. Mr Porter is één van de twee restaurants in het W hotel. Het restaurant is gevestigd boven in het hotel. Zelf omschrijft W het restaurant als volgt: ‘Mr Porter is een uniek concept dat op kunstige wijze de kwaliteiten van een modern steakhouse samensmelt met de buzz van een chique lounge; een dynamische fine dining beleving van superieure kwaliteit.’ Nou, dat doen ze dus best goed, want Mr Porter maakt zelfs deze vegetarier blij.
Een beetje nerveus dat sharen voor lunch
Ik lunch samen met een vriendin. Ik bestel een glas champagne om een opkomende jetlag de baas te blijven. Op aanbevelen van de serveerster kiezen we drie gerechten om te delen. ‘Pff, sharing food… Kan niemand iets leukers verzinnen’, zucht mijn tafelgenoot. Ik ga erin mee. Ik vind het afbreuk doen aan het geweldige concept en niet mijn ding voor lunch. Sharen doe ik met mijn liefde, familie en beste vriendinnen (en daar hebben we geen aanmoediging voor nodig). Samen van een bord eten doe ik vooral liever niet wanneer ik semi-zakelijk lunch om te sparren, bij te praten, te giechelen en snode plannen te smeden. Best jammer eigenlijk. De gerechten zijn namelijk culinaire feestjes die zich prima lenen om helemaal voor jezelf te houden. De volgende keer stop ik dus gewoon mijn vingers in mijn oren als de serveerster me aanmoedigt tot delen en ga ik voor een me-myself-and-I bestelling. Je kunt toch ook gewoon ‘F*CK sharing food schrijven in je blog’ moedigt mijn tafelgenoot me aan, terwijl ze nog net niet het bakje met dipsaus met haar vingers uitlikt. Tja, helemaal op dat veel te kleine tafeltje maakt het dippen en duwen een beetje nerveus. Maar ach wat, we kunnen wel wat hebben!
En dan valt het eten net niet van de tafel af. Eindig je met sharing food op je eigen bord… Maar wel te jammie!
Mij krijgen ze als vast onderdeel van het interieur en met mayo erbij
Ach ja, kan wel zeuren over dat sharen, maar stiekem vond ik het te fijn bij Mr Porter. Vrolijk huppel ik naar huis om te verhalen over de geweldige setting, pracht inrichting, blije vriendin, betrokken personeel en te jammie steakhouse. Nog vrolijker ben ik over het feit dat ik mijn paraplu ben vergeten (doordat ik dus de verkeerde lift nam en in het hotel verdwaalde). Het ophalen van mijn paraplu een goede reden om Mr Porter snel weer te bezoeken. En dat zal vast nog veel vaker gebeuren, want W ligt op steenworpafstand van mijn Amsterdamse nederzetting. Alleen nu nog de mayonaise. Kom op guys, dit is Nederland. Een citroen-drapje op onze friet doet het ‘m eenvoudigweg niet. De serveerster fluistert ons in dat de keuken tot nu toe al drie maal de friet heeft veranderd op verzoek van de gasten. Opeens weet ik zeker dat het met die pot Remia ook goed komt.
Vanaf het W terras met zwembad uitzicht over Paleis op de Dam en Magna Plaza
Op de foto draag ik een classic 501 van Levi’s, ballerina’s van Topshop, witte blouse van Etro en mijn trui-jurk-jas-vest ding van Nanushka (zie ook blog over in Nanushka naar Met Opera in New York). En of je naar Mr Porter wil? Wat denk je zelf?! Had ik al gezegd dat ze ook een DJ hebben…
Reacties (0)